Gili Trawangan

Donderdag 5 maart zijn we gaan eiland hoppen. We zijn met de publieke boot van Gili Air naar Gili Trawangan vertrokken. Vanuit onze bungalow zijn we met paard en wagen naar de haven gegaan en daar hebben we twee tickets gekocht. We moesten nog even wachten en toen kwamen we de twee Belgische jongens weer tegen die we op het vliegveld van Lombok tegen waren gekomen. Zij waren uiteindelijk met een bus gegaan omdat de taxi te duur was. Wij gaven aan dat we beter met hun een taxi hadden kunnen delen en ook naar Sengigi hadden moeten gaan. Oftewel zo dom waren die Belgen niet. Ze konden er de humor wel van inzien en kwamen met het antwoord: ja we hebben zo onze momenten zeker op een vliegveld. 

De boot zat lang niet vol dus ruimte genoeg. We gingen eerst naar Gili Meno waar een aantal mensen van boord gingen en nieuwe mensen aan boord kwamen. Daarna gingen we naar Gili Trawangan. Eenmaal aangekomen moesten we nog een verblijfplaats zoeken. Dus eerst maar een biertje besteld en om de Wi-Fi code gevraagd. De Wi-Fi werkte bij ons niet en dat moest aan ons liggen want het personeel was gewoon verbonden... Dus een hotel zoeken op internet werd moeilijk. Het flesje bier van Amarins was wel koud, maar het bier zelf niet. Die van Max was dat wel dus waarschijnlijk stond die van Amarins nog niet zo lang in de koelkast. Toen Amarins een nieuwe koude vroeg kreeg ze eerst het antwoord u heeft het te lang laten staan. Nou mooi niet. Toch kreeg ze een nieuwe. Kort om hier gaan we dus niet weer heen. Zijn vast genoeg leukere tentjes op het eiland. 

We besloten om een stukje te lopen met de koffers en dan gewoon ergens naar binnen lopen en vragen. Bij het eerste de beste homestay hadden we geluk. Ze hadden nog een kamer vrij. Maar toen we die gingen bekijken waren we niet overtuigd. Dus dat werd niks. De eigenaar wist nog wel een ander hostel met iets meer comfort. Dus liepen we achter hem aan. We kwamen bij een hostel waar ze ook nog een kamer vrij hadden. Dit zag er erg netjes uit en de prijs was ook goed. Dus vrij snel hadden we een slaapplaats. Savonds zijn we een stuk gaan lopen over de Mainstreet om het eiland een beetje te verkennen en een leuk eettentje te zoeken. We kwamen uit bij een restaurant waar ze vlees/vis op een barbecue klaar maakte en je daar naast onbeperkt van het buffet kan eten. Het zag er allemaal erg goed uit dus hier maar gegeten. Max had een stuk van de Mahi Mahi vis uitgezocht en Amarins een stukje zalm. Dit smaakte zeer goed. Ook het koude gedeelte van het buffet was goed, alleen het warme gedeelte was ook koud, dat kwam omdat de vlammen die eronder staan steeds uitgingen door de wind. Maar toch was het hier best goed te doen. Totdat het begon te regenen. Het wilde maar niet droog worden. Uiteindelijk was het zo goed als droog en konden we terug naar de hostel.

De volgende ochtend werden we al vroeg (5.30) gewekt door de kippen, de moskee en de harde regen. Gelukkig daarna nog wel ff kunnen slapen. Na het ontbijt wat zeer karig was hebben we ook op dit eiland weer twee fietsen gehuurd. We wilden namelijk aan de andere kant van het eiland gaan snorkelen omdat daar een van de betere snorkel plekken op het eiland ligt. Het zat ons niet echt mee wat het weer betreft, het begon zachtjes te regenen en bijna de hele dag heeft het zachtjes geregend. We waren gelukkig net op tijd bij een strandtentje en zaten net droog. De mensen die voor ons op de ligbedden lagen hadden iets minder geluk, het dak was niet waterdicht. We hebben eerst wat gegeten en zijn daarna het water in gegaan om te snorkelen. Door lage waterstand was het vrij moeilijk en duurde het lang om dieper in de water te komen. Ook hier lag onwijs veel koraal. Nog meer dan bij Gili Air. Maar eenmaal over die koraal strook heen werd het super mooi. Een super mooie onderwaterwereld. Ook hier mooie tropische vissen maar ook super mooie koraalriffen. Helaas hebben we hier geen schildpadden gezien terwijl die hier wel veel zwemmen. Wel zag Max een hele grote zeeslang en Amarins een grote rog. Ook hebben we veel blauwe zeesterren gezien. Het was wederom een mooie belevenis.

Na het snorkelen zijn we weer terug gefietst en hebben we gegeten bij een restaurant op het strand. Omdat Max de Mahi Mahi vis erg lekker vond bestelde hij die opnieuw en Amarins bestelde een pasta. Het heeft ons goed gesmaakt tot halverwege de nacht... Max werd ziek en had alle verschijnselen van een voedselvergiftiging. We zouden de volgende dag (zaterdag) weer terug naar Bali maar omdat Max behoorlijk ziek was konden we niet vertrekken. Dus nog een dag op Gili Trawangan. Het weer zat ook nu niet mee want het regende ook nu weer. Max heeft de hele dag op bed gelegen en Amarins is naar de haven geweest om de tickets om te zetten naar de volgende dag en de fiets van Max terug te brengen. Smiddags is Amarins nog naar een apotheek gegaan om medicijnen te halen tegen voedselvergiftiging in de hoop dat Max zich weer wat beter zou gaan voelen. Gelukkig knapte hij savonds iets op maar niet topfit.

Zondag 8 maart zijn we dan toch vertrokken met een snelle boot terug naar Bali. Max voelde zich iets beter maar het was nog niet over. We konden mooi op het sundeck zitten en dan ook nog eens helemaal vooraan. Een mooi uitzicht althans als het zonnig was geweest, maar dat was het helaas niet. Het was zwaar bewolkt al deed de zon wel haar best om er door heen te breken. We hielden het ook niet helemaal droog bovenop het dek, maar dat kwam niet door regen maar door de golven die af en toe flink wat zeewater omhoog deed spatten. Na dit boottochtje kwamen we aan in de haven van Bali: Padang Bai.

Onze belevenissen weer terug in Bali zullen we vertellen in ons volgende verhaal.

Sampai Jumpa!

Liefs Max en Amarins